wo wo weekend ~

Misaki draaide zich even en keek Keito nu aan. ''wat..? wat is er?'' vroeg ze en ze keek hem even onderzoekend aan.

Sayuri en Kaname wisselde even blikken. Zo te zien dachten ze het zelfde..

"Asumi, iemand moet je helpen met het patrollen" Besloot Kaname. "Iemand die je zeker kan beschermen." Zei hij er achter aan. Asumi keek wat hulpzoekend naar Sayuri, maar ze zag aan haar blik dat ze hetzelfde ging zegge. "Maar.." Stamelde ze.

"Ja ja.. Het gaat.." Zei Keito, en ging weer rechtopstaan. "Schotwond." Zei hij zacht..

Sayuri knikte instemmend. ''met ze tweeën sta je sterker..'' vulde Sayuri Kaname aan en ze keek uiteindelijk Asumi aan.

Misaki fronste haar wenkbrauwen. ''schotwond..?'' herhaalde ze vragend. Daar had hij haar nog nooit over verteld. ''waarvan..?''

Asumi zuchtte. Ze kon het best zelf..

"Dat was een aantal jaren geleden.. met Hibari.." Zei Keito en keek voor zich uit. "Ik was m'n controle verloren." Zei hij en nam een trek van z'n sigaret.

Misaki was even stil. Het moest vast een nare herinnerig voor hem zijn. ''w..wat gebeurde er toen?'' vroeg ze na een stilte. Misaki bleef Misaki, haar nieuwsgierigheid ging voorop ^^

Sayuri keek even opzij. Ze lachte even. ''Af en toe, heb je wat weg van mij zusje..'' zei ze tegn Asumi. ''allebij koppig..'' greens ze.

"Mijn moeder schoot op me" Zei Keito, hij piekte z'n peuk weg.

Asumi zuchtte. ze wou het zo graag zelf doen! Maar als ze het allebei zeiden..

((Ik voel een kledingkast moment komen tussen Sayuri en Asumi xD))

Misaki's mond hing ietsjes open. Zijn moeder..? Zijn eigen moeder?! ''geez.. ik wist niet dat..'' Misaki besloot dr mond maar te houden. Ze had weer eens voor een ongaangename sfeer gezorgd >,<

Sayuri greens weer. Ze was best schattig.

((XD!!!))

Keito glimlachtte even. "Het maakt niet uit. het is al best lang geleden" Zei Keito, en bekeek Misaki.

Asumi stond even op. "Eh.. Ik ga even naar de wc" Zei ze en liep langzaam weg.

((Of een wc moment xd))

Misaki schraapte haar keel even. Ze keek wat voor zich uit. Ze kon zich het gewoon niet voorstellen. Je eigen moeder. Haar moeder zou nooit.. ze slikte even. Ze kon helemaal niets zeggen over haar moeder. Ze had haar nooit gekend..

Sayuri dronk haar drankje op en knikte. ''Ik ga ook even.. dan kan ik dalijk weer verder drinken..'' zei ze met een scheve grijns en niet veel later verdween ook zij de wc in.

Asumi verdween in een WC hokje en kwam even later naar buiten. ze waste haar handen en zag dat Sayuri ook aan was gekomen. "Haai" Zei ze met een glimlachje.

"Kom.. we gaan naar binnen" Zei Keito en legde weer een hand op haar schouder. hij liep samen met haar naar binnnen.

Misaki rilde even maar die stopte al gauw toen hij zijn verwarmende hand op haar schouder legde. Ze keek hem heel kort aan en knikte en liep achter hem aan naar binnen.

Sayuri knikte. ''hey..'' zei ze zacht. Ze keek even in de spiegel en deed nog een laagje mascara op.

Asumi bekeek Sayuri even. Ze was best mooi. ze wou ook zo mooi zijn.. ze zuchtte en bekeek zichzelf in de spiegel. "ik haat mijn gezicht.." Mompelde ze in zichzelf.

Sayuri keek op en bekeek Asumi even. ''hoezo dat? er is helemaal niets mis met jou gezicht..'' zei ze en ze borg de mascara op.

"Kijk! Ik heb een puist!" Riep ze lachend. "Daarom haat ik mijn gezicht" Zei ze en keek weer in de spiegel.

Sayuri greens even. Ze bekeek zichzelf weer in de spiegel. Vampires hadden nooit oneffenheden in hun gezicht. Geen schram, geen puist, geen rimpeltje, niks. Ze leken praktisch perfect met hun glanzende haren en schitterende ogen. Maar achter dat masker, zat nog steeds een monster verstopt...

"Eh, Sayuri, Nog bedankt van die ene keer met Ryan" Begon Asumi terwijl ze in de spiegel keek. Ze was haar zo dankbaar.

Sayuri keek even op in de spiegel. Ze glimlachte een klein beetje en keek Asumi via de spiegel aan. "geen dank.." zei ze. "die griezel moet ontschuldige meisjes zoals jij met rust laten.." zei ze.

Asumi glimlachtte en keek nu Sayuri gewoon normaal aan. "Sayuri.." Begon Asumi. "HIj heeft Misaki gebeten" Zei ze en beet even op haar lip.

Sayuri staarde Asumi even voor een moment aan. ''wat..?'' herhaalde alsof ze het niet gehoord had. Maar dat had ze wel. Heel goed zelfs! Sayuri slikte. Ryan had haar zusje gebeten. Nee.. de vuile klootzak! Haar ogen begonnen gevaarlijk geel te gloeien en met een ruk draaide ze zich om. Ze liep haastig de wc's uit en stormde op haar zusje af die inmiddels alweer op de barkruk zat. Ze praatte wat met Keito en lachte even. Sayuri trok haar zowat van de barkruk af. Verwilderd en bijna bang staarde Misaki haar zus aan. ''wat the hell.. wat doe je??!'' begon Misaki en ze trok zich los van haar zus terwijl ze haar een boze blik wierp. Sayuri pakte in een beweging haar zus' kin vast. Het was haast een tedere aanraking. Misaki staarde haar zus even verward aan. Wat ging ze doen..? Sayuri schoof met haar vinger Misaki's lip voorzichtig opzij en haar hoektand werd zichtbaar. Maar het was geen vampierentand. Sayuri liet een diepe zucht van opluchting ontsnappen. Misaki bloosde even. Ze voelde zich ongemakkelijk. Ze sloeg Sayuri's hand weg en keek haar nog even onbegrijpenlijk aan als net. ''Sayuri...! doe normaal.. wat is er?'' vroeg ze.

Asumi schrok bijna van Sayuri's actie. ze slikte. Waarom had ze dat gezegd..? Ze had haar alleen maar boos gemaakt. Kaname schudde zijn hoofd, hij wist al meteen wat er aan de hand was. "Sayuri, rustig aan.. Ze is geen vampire, het gif is er uitgezogen" Zei Kaname alsof hij niet wist wie het gedaan was, maar hij wist het beter dan geen ander. Asumi kwam de wc uitrennen. "Sayuri! Sorry.. ik.." Maar Sayuri bleek niet eens boos te zijn op haar, maar meer op die klootzak van een Ryan..

Sayuri keek op. "wat?! Jij wist hier van..." riep ze nu uit naar Kaname. Ze staarde hem even aan alsof ze wou zeggen; 'hoe kon je?!' ze schudde haar hoofd. Misaki keek even naar Asumi en Kaname. Hadden zij het verteld..? Wisten Hibari en Keito er ook van..?

"Sayuri, Kaname is diegene die er voor gezord heeft dat ze geen vampire word" Zei Asumi, ze wou het liefst niet dat Sayuri boos was. "Wij waren erbij.." Zei ze zachtjes.

Sayuri richtte haar norse blik nu op Asumi, Ookal was die helemaal niet voor haar bedoeld. "waarom heeft NIEMAND mij ook maar iets verteld.." reageerde Sayuri weer. Misaki keek haar zus nu boos aan. "ja, schreeuw het effe joh! Kan iedereen het horen.." riep ze uit. De twee zussen wisselde een hatelijke blik naar elkaar. De spanning was om te snijden maar er werd niets meer gezegd...

"Sayuri, rustig, gedraag je." Zei kaname kalm, hij keek Sayuri aan. "Wees blij dat ze geen vampire is" Kaname keek Asumi aan, die op het punt stond om te huilen, Asumi was erg emotioneel. "Stop! Allebei!" Riep ze en draaide zich even om. "Geen ruzie maken" Zei ze, het liet haar denken aan haar eigen ouders.