~ Wisseling

Kaname knikte vriendelijk. "Tuurlijk" Zei hij en knikte naar de stoel die tegenover hem stond.

Kira wierp een blik op de tekening. Hij hield zijn hoofd wat schuin, n met een vriendelijke lach keek hij Melissa aan. "En...? Is hij mooi geworden..?" Vroeg hij niuwschierig.

melissa knikte, ''Ik denk het wel,'' zei ze verlegen. Ze gaf de tekening aan hem met een verlegen blik in haar ogen. Ze was nieuwgierig naar wat hij er van vond. Met een glimlachje keek ze naar hem. ''M-maak maar openen, als je wil..'' Dat laatste voegte ze snel toe.

Yumiko knikte en ging tegen over hem zitten. Ze steunde met haar ellebogen op tafel en leunde op haar handen terwijl ze Kaname aan keek. ''Je had gelijk over ryan,'' zei ze rustig.

Kira glimlachtte en pakte de tekening aan. Voorzichtig alsof het breekbaar was haalde hij het strikje eraf en bekeek de tekening. "Hij is.. Prachtig." Zei hij met een glimlach en rolde de tekening weer op. Het strikje stopte hij in zijn zak, dat zou hij bewaren.

Kaname knikte. "Ik weet het. Hij heeft echt wel gevoelens." Zei Kaname. "Ik ken hem al langer dan vandaag Yumi.." Voegde Kaname daar aan toe.

Melissa's hart klopte sneller toen hij de tekening uitrolde. Met een onopmerkbare zucht van oplucjting keek ze Kira aan. ''for my friend..'' zei ze met een glimlachje, die tekst stond onder haar naam. ''Ik ben blij dat je hem mooi vind, de jouwe hangt op in mijn kamer,'' zei ze eerlijk.

Yumiko knikte, ''Dat heb ik gemerkt,'' zei ze kalm. ''Maar soms hé'' ''Dan is hij zo'n ass hole. Dan kan je hem wel wurgen..'' Zei ze eerlijk. ''Tijdens de les hadden Keito en Ryan ruzie, en Ryan verliet het lokaal en toen ik achter hem aan ging, huilde hij...'' ''Ik had nooit verwacht dat hij... nouja zou huilen...'' zei ze eerlijk. ''Maar toch heb ik nog steeds een gevoel dat Ryan voor problemen gaat zorgen..'' zei ze met een zucht.

"Ryans gevoelens zijn omgeven door een muur.." Begon Kaname. "Zijn ware ik zal pas naar boven komen als die muur word afgebroken. hij is gewoon heel erg gekwetst." Zei Kaname, hij bekeek Yumiko. "En die muur word moeilijk afgebroken.. Die gozer heeft wat aandacht nodig" Zei Kaname, een korte zucht ontsnapte uit zijn mond.

Kira grinnikte. "Mooi zo." Hij keek even omhoog, de zon kwam door. "Eindelijk, Zon" Zei Kira, ook al was hij niet gek op de zon.

Melissa glimlachtte, ''Jullie worden zo zeker weer gewisseld?'' vroeg ze rustig aan Kira. Melissa verbaasde zich zelf dat ze het gesprek in gaande probeerde te houden aangezien ze meestal nooit wat zei, maar bij Kira voelde ze zich op haar gemak.

Yumiko luisterde aandachtig naar kaname, ''Je zult vast gelijk hebben, Ryan heeft zijn excuses vandaag aan geboden aan Keito. En natuurlijk moet Ryan wat aandacht krijgen maar hij is soms zo afstandelijk dat het gewoon moeilijk is om hem positieve aandacht te geven.'' ''Ik heb viavia gehoord dat hij aardig kan opschieten met dat mensenmeisje Misaki... Is dat waar?'' vroeg ze rustig. Ja Yumiko had vele vragen waarop Kaname hopelijk antwoorden op wist.

Kaname knikte instemmend. "Ik zie het al gebeuren dat Misaki weer in gevaar komt.. maar hij doet zijn best, om haar geen pijn te doen" Zei Kaname, en keek even voor zich uit. "Ze kunnen het wel vinden.." Zei hij met een glimlachje. "Ik ben blj dat Ryan iemand heeft gevonden, al maak ik me zorgen om het meisje" Kaname was een zorgzaam persoon, en hij zou nooit willen dat meisjes van de Day class naar de night class zouden moeten gaan.

Kira knikte, "Dan hebben we vrij. ik heb al de hele nacht vrij, ((Night class heeft les s'nachts)) Moet pas volgende week beginnen" Legde Kira uit. "Jij hebt zo les he..?" Hij keek wat afwezig naar de horizon, de zon kwam daar op.

Melissa knikte, ''Ja, laatste dag voor het weekend.'' zei ze. ''Ga jij het weekend nog wat doen?'' vroeg ze uit nieuwgierigheid.

Yumiko knikte kort, ''Ik zou hem wel in de gaten houden tijdens de lessen,'' zei ze rustig. ''En volgens mij is dat mensenmeisje slim genoeg om voor zich zelf te zorgen. En zo niet... Dan hebben we een probleem. Want volgens mij heeft Ryan het moeilijk als zij bij hem is. Maar ik ben wel blij voor hem dat die 2 het kunnen vinden.'' zei ze met een glimlachje. ''Mischien word het wel wat tussen hun... Ik zou er niet raar van op kijken,'' ze keek even naar Lucas en daarna naar Kaname, ''Lucas mag die nieuwe niet zo heel erg, ik weet niet waarom... Jij?''

Op dat laatste wist Kaname geen antwoord. "Daar weet ik niets van.. Maar wat ik wel gemerkt heb, is dat die twee elkaar inderdaad niet kunnen uitstaan" Zei Kaname, hij zuchtte even. Hij haatte het als hij nergens antwoord op kon geven. "Maar daar komen we wel achter." Zei Kaname, hij dronk wat van de thee die neer was gezet. "En als die twee wat krijgen.. ben ik blij voor ze" Zei Kaname nu met een glimlach.

Kira schudde zijn hoofd. "Ne eh, Niet echt" Antwoordde Kira op die vraag. "Waarschijnlijk leren voor de volgende week.." Zei hij emt een diepe zucht. Daar had hij dus echt geen zin in, ook al vond hij school leuk, soms waren er gewoon vakken waar hij echt niet goed in was.

Melissa schoof wat met haar voet over de grond, een blosje verscheen op haar wangen. ''W-wil j-je het weekend een keertje afspreken?'' vroeg ze zonder hem aan te kijken. Ze had haar handen achter haar rug, Waar ben ik mee bezig...

Yumiko keek Kaname aan en knikte, ''Ik zou ook blij voor ze zijn,'' ze vond het jammer dat Kaname geen antwoord wist op de vraag over Lucas en de nieuwe. ''Nog een beetje geoefend met schaatsen,'' zei ze rustig terwijl ze een glas water in schenkte en er een 2 bloedpillen in liet vallen. Yumiko kon zich soms slecht beheersen maar beter dan Ryan. Al was Yumiko nooit echt in 1 ruimte geweest met een mens.

Kira keek op, bij de vraag van melissa greens hij breed. "Tuurlijk.. Wat wil je doen dan..?" Vroeg hij met een glimlach. Ze is schattig.. Ging het door Kira's hoofd. Hij keek nog even naar de tekening in zijn hand en glimlachtte weer breed. Het feit dat de bel zo ging en de lessen zouden eindigen, het plein zou volstromen en ze waarscheinlijk niet erder konden praten, Zat hem best wel dwars. Hij pakte Melissa's hand even vast en trok haar mee naar de zijkant. "De night class komt zo naar buiten" Zei hij, hij liet haar hand weer los en keek Melissa aan met zijn doordirngende ogen.

Melissa haalde haar schouders op, Langszaam keek ze hem aan. ''Kies jij maar?'' zei ze verlegen. Toen Kira haar hand beet pakte werd Melissa zo rood als een biet en keek naar de grond. Ze durfde hem niet aan te kijken vanwege het blozen. Toen hij haar hand los liet keek ze nog naar zijn handen. Zo koud maar toch zo teder. Ze keek langszaam op en bekeek Kira vanonder haar pony. Zachtjes beet ze op haar onderlip. Ze begon er aan te twijfelen of ze alleen vrienden met hem wou blijven. Ze schudde onmerkbaar haar hoofd aan die gedachten.

((Kaname vergeten xd))

((Oeps sorry o:))

Kaname knikte. "De bel gaat zo, en hou Ryan goed in de gaten.. dat doe ik ook" Zei Kaname, hij stond op en wachtte totdat Yumiko ook zou opstaan. "Ik informeer Kagome-Sempai ook even" Zei hij kalmpjes. Ako Kagome, Hoofd van de school, wist er altijd wel iets op.

Een glimlach verscheen op Kira's gezicht toen hij haar zo zag blozen. "Misschien kunnen we naar het strand gaan.. Of.. we kunnen picknicken?" ((Dejavu xD)) Hij keek even op z'n horloge. "Hmm.. Nog 5 Minuten, dan moet ik naar binnen.. Maar ik kan nog wel even blijven" Kira voelde zich duidelijk op zijn gemak bij Melissa, anders had hij het gesprek allang afgekapt, Maar dat had hij niet gedaan.

((XD Carter en Kira :'3))

Melissa keek Kira aan een glimlachje verscheen op haar gezicht, ''Ja dat lijkt me leuk,'' zei ze met een brede glimlach. ze keek ook even op haar horloge, ze zuchtte onopgemerkt. Ze haatte school, de leerlingen pesten haar altijd omdat ze ''anders'' was. Alleen omdat ze stotterde en haast nooit wat durfde te zeggen. Sommige maakte haar uit voor rode kool of rode biet omdat ze altijd rood aan liep in de klas als ze haar iets vroegen. ''J-jammer'' zei ze zachtjes. ''U-uhm hoe laat spreken we dan morgen af?'' vroeg ze iets wat zenuwachtig.

Yumiko dronk haar drankje op en stond ook op. ''Natuurlijk, Kaname-senpai,'' zei ze en boog lichtjes. Ze keek even om zich heen om te kijken wie er allemaal waren en draaide zich vervolgens richting Kaname, ''Ik zie u nog wel,'' zei ze en draaide zich om, om de eetzaal uit te lopen.

"Zullen we naar het strand gaan dan..? Euhm.. wat dacht je van.. 1 uur, dan hebben we nog lekker de zon mee" Zei Kira met een glimlach. Meestal werd hij juist gevaarlijk gezien, eng, of onverzorgd. Dat was hij misschien wel, maar dat kwam gewoon omdat hij zichzelf niet eens in de spiegel kon zien. Hij gaf gewoonweg niet om zijn uiterlijk.
"Tot morgen dan" Zei Kira, heel eventjes ging hij met z'n vingers langs haar wang, het was een tedere aanraking. Hij knikte haar nog toe, en de bel ging, waarna hij in de mensenmassa verdween.

((Yumiko vergeten xD))

(( ja i know heb hem er al onder gezet ))

Kaname knikte Yumiko toe, en keek haar na terwijl ze de eetzaal uitliep. Daarna ging zijn blik rond de Eetzaal. Ryan was er niet. "Hmm.." Kaname stond op, en liep de gang op, Naar Ako, om het over Ryan te vertellen.

Yumiko out off topic...

Melissa keek Kira aan, een blosje verscheen op haar wangen na de aanraking. ''J-ja tot dan,'' zei ze verlegen. Ze bleef naar hem kijken totdat hij uiteindelijk verdween tussen de mensenmassa. Ze bleef even staan. Ze raakte kort haar wang aan en liep vervolgens met een glimlach de mensenmassa in.

((skip naar zaterdag 1 uur of end topic??

(( End topic, Nieuw bij Strand, maar ik ga eerst douchen xD ))

((Is goed))

((u-uhm wie maakt?))

(( Ik maak wel :'P ))

((Okey, slotje??))